راهنمایی برای ریسک همتا

مارک پیت و جرون ون دره هوک از کاردانو ماهیت ریسک همتا را در برخی از متداول ترین معاملات پیشخوان (OTC) توضیح می دهند و در مورد چگونگی سرمایه گذاران در بازارهای OTC در این زمان آزمایش صحبت می کنند

آشفتگی بازار اخیر اهمیت مدیریت ریسک کافی از جمله برخورد با قرار گرفتن در معرض همتایان را تقویت کرده است. مهمترین درس از این بحران این است که بیشتر سرمایه گذاران در این بازارها به طرز چشمگیری کمی روند نزولی را تجربه کرده اند ، مشروط بر اینکه آنها شیوه های مناسب برای مدیریت ریسک همتای را داشته باشند.

ریسک مخالف چیست؟

ریسک مخالف (همچنین از آن به عنوان ریسک اعتباری یا ریسک پیش فرض یاد می شود) این خطر است که طرف مقابل شما در یک معامله نمی تواند تعهد خود را نسبت به شما احترام بگذارد. به عنوان مثال ، شما یک اوراق بهادار شرکتی را از شرکت XYZ خریداری کرده اید ، انتظار دارید که پرداخت کوپن و ارزش اسمی اوراق را هنگام سررسید دریافت کنید. براساس این معامله ، شما در معرض این خطر هستید که XYZ نتواند کوپن ها و اصلی را در زمان توافق شده به شما پرداخت کند.

مثال دیگر گزینه ای است که در بازار OTC خریداری شده است. اگر بازارها از بین بروند ، همانطور که در زمان های اخیر انجام داده اند ، علامت ارزش بازار گزینه put به شدت افزایش می یابد و خطر قابل توجهی از طرف مقابل را برای خریدار گزینه put معرفی می کند. خطر مشابه در مبادله ها ، تعویض ها و مبادلات مرتبط با تورم وجود دارد.

چرا ریسک طرف مقابل برای من مهم است؟

ریسک همتایان در بازارهای مالی به طور گسترده ای وجود دارد و ریسکی است که توسط انواع سرمایه گذاران ، چه بزرگ و چه کوچک ، تجربه می شود. به عنوان مثال ، کلیه سرمایه گذاران در اوراق قرضه (یا هر نوع وام دیگر) مقدار مشخصی از ریسک طرف مقابل را به ویژه هنگام سرمایه گذاری در اوراق بهادار شرکت می گیرند. بیشتر سرمایه گذاران با درآمد ثابت از این امر آگاه هستند و در واقع تصمیم آگاهانه ای برای اتخاذ این ریسک اعتباری اضافی در ازای بازده بالاتر می گیرند.

سرمایه گذاران بزرگ نهادی هیچ غریبه ای برای ریسک همتایان ندارند. این گروه خاص از سرمایه گذاران به طور گسترده ای از گزینه ها ، مبادله ها ، مبادله ها و مبادله های مرتبط با تورم استفاده می کنند تا از خطر بازار خود محافظت کنند. تقریباً تمام این معاملات در بازار OTC اجرا می شوند ، فقط به این دلیل که بازار ذکر شده نوع مناسبی از ابزارهای محافظت از آنها را برای آنها ارائه نمی دهد. در بازار OTC ، (سرمایه گذاری) بانک ها طرف دیگر معامله را در دست می گیرند.

از این رو، طبیعتاً، اکثر سرمایه گذاران نهادی بزرگ باید با مقدار زیادی از ریسک طرف مقابل کنار بیایند. همانطور که سقوط Lehman Brothers نشان داد، حفاظت درک شده در واقعیت در صورت نکول ارائه‌دهنده پوشش ریسک بی‌ارزش خواهد بود - مگر اینکه آماده باشید و بدانید که چگونه با ریسک طرف مقابل مقابله کنید.

آیا ریسک طرف مقابل به دلیل شرایط فعلی بازار افزایش یافته است؟

مطمئناً آگاهی از ریسک و ریسک طرف مقابل به طور کلی در ماه های اخیر به طور چشمگیری افزایش یافته است. ریسک طرف مقابل همیشه وجود داشته است، اما به سادگی در رادار عموم مردم ظاهر نشده است.

آگاهی فراگیر کنونی از ریسک طرف مقابل با افزایش چشمگیر اسپرد اعتبار، تعدیل های نزولی رتبه های اعتباری، و افزایش تعداد ورشکستگی ها و تصاحب در صنعت مالی نشان داده شده است. برای نشان دادن این نکته، میانگین اسپرد اعتبار برای بانک ها (رتبه A- تا AA+) از حدود 15 واحد (ژانویه 2007) به 200-500 واحد در ماه (اکتبر 2008) افزایش یافته است. این امر منجر به کاهش تعداد طرف‌های متقابلی شده است که می‌توانند و مایلند ریسک سرمایه‌گذاران نهادی را بپذیرند و احتمال اینکه این طرف‌ها در نهایت تعهدات خود را نکول کنند، افزایش یافته است.

چگونه می توانم ریسک طرف مقابل خود را کاهش دهم؟

برای پاسخ به این سوال، شایان توجه است که سرمایه گذاران نهادی بزرگ و بانک ها چگونه با ریسک طرف مقابل کنار می آیند. همانطور که قبلا ذکر شد، آنها بازیگران فعال در بازار فرابورس هستند و ریسک طرف مقابل برای آنها یک واقعیت روزمره زندگی است. همانطور که خواهیم دید، پوشش ریسک طرف مقابل در واقع بسیار آسان است و فعالان بازار فرابورس در آن بسیار موفق بوده اند.

آنچه که ثابت شده بهترین کارایی را دارد، «رویکرد ساختاریافته» نسبت به ریسک طرف مقابل است و شامل سه مرحله است - انتخاب طرف مقابل، مستندسازی و مدیریت وثیقه.

مرحله اول شامل انتخاب اولیه طرف مقابل است. معمولاً ارزیابی عمیق طرف مقابل احتمالی بر اساس تعدادی معیار مانند رتبه اعتباری، گسترش اعتبار و تجربه در تجارت یک ابزار خاص (به عبارت دیگر، یک دفتر معاملاتی قابل توجه و فعال) مورد نیاز است. علاوه بر این، تمایل به پذیرش اقدامات کاهش خطر طرف مقابل، که در اسناد قانونی ذکر شده است، می تواند در انتخاب طرف مقابل شما تعیین کننده باشد.

پس از تهیه لیست کوتاه از همتایان بالقوه معتبر ، اسناد بین المللی مبادله و مشتقات (ISDA) باید تهیه شود. این مرحله دو در روند است. داشتن مستندات مناسب برای موفقیت بسیار مهم است.

مستندات ISDA از سه بخش تشکیل شده است - استاد ، برنامه و ضمیمه پشتیبانی اعتبار (CSA). هرکدام در کل فرآیند نقش خود را ایفا می کنند ، اما این CSA است که بیشترین توجه را در زمینه خطر طرف مقابل دارد. CSA قوانین مدیریت وثیقه را مشخص می کند ، که در واقع مقدس مقدس برای مدیریت ریسک طرف مقابل است. در CSA ، احزاب می توانند در چه سطحی از وثیقه قرار گرفتن در معرض ارسال شوند (به عنوان مثال ، مقدار آستانه و حداقل مبلغ انتقال) ، که ابزارهایی را به عنوان وثیقه استفاده می کنند ، چه فرکانس ارسال وثیقه قرار می گیرد و غیرهبشر

علاوه بر این ، احزاب می توانند تصمیم بگیرند که آیا وثیقه باید از نظر جسمی به حساب سرمایه گذار خارجی منتقل شود ، که در بازارهای مشتقات اروپایی نسبتاً استاندارد است ، یا اینکه وثیقه تحت توافق تعهد با طرف مقابل باقی می ماند.

پس از تهیه مستندات و انجام معاملات ، مرحله نهایی عملکرد خود مدیریت وثیقه است. تهیه پیش نویس CSA یک چیز است ، اما عمل کردن بر روی آن و مدیریت وثیقه خود به روشی مناسب دیگری است. آشفتگی بازار فعلی ثابت کرده است که نظارت مداوم و گزارش به موقع بر ریسک طرف مقابل بسیار ارزشمند است.

هم بانک ها و هم سرمایه گذاران نهادی بزرگ در برخورد با اسناد و مدیریت وثیقه تجربه می شوند. در عمل ، تلفات بزرگ ناشی از ریسک همتایان تقریباً به دلیل مستندات ناکافی و/یا عملکرد آرام مدیریت وثیقه عملیاتی است.

آیا می توانید نمونه ای از پیامدهای پولی بالقوه رویکرد ساختاری ارائه شده ، به ویژه CSA را ارائه دهید؟

در CSA ، طرفین می توانند با مذاکره در مورد تعدادی از پارامترها ، ریسک مخالف را به حداقل برسانند و به حداقل برسانند. ما شرح مختصری از رایج ترین موارد را ارائه خواهیم داد:

مبلغ آستانه باید برای هر دو طرف تعیین شود. این مبلغ یک ارزش مرجع از مارک به بازار معامله برجسته است که در بالای آن باید وثیقه ارسال شود. به عنوان مثال ، اگر مبلغ آستانه برای یک طرف 5،000،000 باشد ، این طرف موظف است وثیقه را فقط در صورت رسیدن به سطح بازار معامله به بالای 5،000،000 ارسال کند. طرفین باید در مورد فراوانی ارسال وثیقه توافق کنند. اغلب ، فرکانس های کاربردی روزانه ، هفتگی و دو هفته ای است ، به این معنی که تماس های وثیقه فقط هر روز ، هفتگی یا دو هفته ای را می توان قرار داد. دارایی هایی که به عنوان وثیقه واجد شرایط طبقه بندی می شوند باید مورد مذاکره قرار گیرند. در صورت استفاده از اوراق بهادار ، لازم است مجموعه ای از ابزارهای واجد شرایط به همراه مدل موهای مرتبط تعریف شود. اوراق نقدی و اوراق قرضه دولتی رایج ترین ابزارهای واجد شرایط هستند. حداقل مقدار انتقال (MTA) باید تعیین شود. اگر تفاوت بین مارک با بازار و ارزش موقعیت وثیقه حاضر بیش از MTA باشد ، باید وثیقه اضافی ارسال شود.

برای نشان دادن کار بالقوه یک CSA در عمل ، بگذارید دو طرف با همان تجارت را در نظر بگیریم - یک موقعیت طولانی در یک گزینه. ما همچنین فرض می کنیم که هر دو طرف تجارت را با همان طرف مقابل اجرا کرده اند. با این حال ، هر دو طرف CSA های مختلفی را تهیه کرده اند.

جدول 1 جزئیات هر دو CSA را نشان می دهد. ما برای هر دو طرف مقدار آستانه صفر را فرض می کنیم و برای سادگی ، هر بندهای بالقوه دیگری از CSA را نادیده می گیریم.

در جدول 2 ، توسعه دوره ای فرضی از مارک به بازار معاملات برجسته نشان داده شده است و میزان وثیقه هر دو طرف از طرف مقابل خود دریافت می کند. علامت مثبت به بازار به این معنی است که تجارت از دیدگاه مشتری در پول است و طرف مقابل برای ارسال وثیقه موظف است.

از جدول 2 می توانیم مشاهده کنیم:

حزب دو در مقایسه با حزب اول ، در معرض خطر متضاد بیشتر طرف مقابل قرار دارد. اگر طرف مقابل بعد از چهار دوره پیش فرض کند ، حزب یک وثیقه برابر با مارک به بازار دارد و نباید هیچ ضرر را متحمل شود. حزب دو با از دست دادن 550،000 ، زیرا MTA حزب دو مورد اصابت نکرده است. اگر طرف مقابل بعد از شش دوره پیش فرض کند ، حزب یک از دست دادن 350،000 نفر را متحمل می شود ، زیرا تفاوت بین علامت گذاری به بازار و ارزش وثیقه فعلی کمتر از MTA است. حزب دو از دست دادن 900000 نفر را متحمل می شود. اگر طرف مقابل پس از هشت دوره پیش فرض کند ، حزب یک از دست دادن 450،000 و حزب دو ضرر 1،750،000 را متحمل می شود.

همانطور که مثال ما نشان می دهد ، تنظیمات پارامتر مختلف در صورت پیش فرض می توانند نتایج متفاوتی داشته باشند. البته ، هر یک از طرفین مجبور است از یک سو تعادل خوبی بین کاهش ریسک و افزایش خطر عملیاتی و اجرای از طرف دیگر داشته باشد. به عنوان مثال ، سرمایه گذاران می توانند تنظیمات پارامتر را به اعتبار اعتباری از طرف مقابل پیوند دهند و هنگام برخورد با همتایان با رتبه های اعتباری پایین تر ، بندهای سختگیرانه تری را درخواست کنند.

گرچه فرضی و تلطیف شده ، مثال یک تصویر واضح را ترسیم می کند: یک CSA و مدیریت وثیقه صدا به طور قابل توجهی خطر طرف مقابل را در شرایط شدید بازار کاهش می دهد.

هزینه های کاهش خطر طرف مقابل چقدر است؟

هیچ هزینه مستقیم پولی وجود ندارد ، به غیر از زمان صرف شده برای تهیه اسناد و مشاوره حقوقی خارجی. با این حال ، تهیه یک CSA واقعاً مذاکره بین دو طرف است. هیچ چیزی پیش نمی رود و هر بند برای هر طرف درگیر ارزش ویژه خود را دارد و از این رو قیمتی است. برای اکثر سرمایه گذاران ، به دنبال پشتیبانی حقوقی خارجی در هنگام تهیه اسناد و مدارک معقول به نظر می رسد. همچنین ، مشاوره اغلب با توجه به پیامدهای واقعی اقتصادی و پولی آنچه در اسناد تهیه شده است ، جستجو می شود. علاوه بر این ، داشتن یک عملیات مدیریت وثیقه با تجربه و سالم یک ضرورت است.

با توجه به پیامدهای فاجعه بار احتمالی عدم پرداختن به ریسک طرف مقابل به روشی مناسب ، هزینه های تهیه اسناد و مدیریت وثیقه متعاقب آن ناچیز است.

چه درسهایی برای آینده باید از بحران فعلی بیاموزیم؟

چند سال پیش ، بسیاری از سرمایه گذاران نهادی از تجارت در بازار OTC بدون CSA خوشحال شدند ، یا با اصطلاحاتی که توسط همتایان (و از این رو به نفع) مخالف بودند. بحران فعلی ریسک و به ویژه ریسک طرف مقابل را در کانون توجه قرار داده و اهمیت مدیریت ریسک طرف مقابل را نشان داده است.

به همان اندازه که ممکن است دردناک باشد ، بحران فعلی نیز ثابت شده است که بهترین تست استرس برای سرمایه گذاران در بازار مشتقات OTC قابل تصور است. از زمان آغاز به کار از بازار مشتقات OTC در دهه 1980 ، مردم تعجب کرده اند که ریسک همتایان مدیریت مؤثر در بازارهای مضطرب ، با سطح بالایی از ریسک بازار و همچنین خرابی واقعی بانکی چگونه خواهد بود. بحران مالی فعلی شامل تمام این مواد تشکیل دهنده است. داشتن مستندات مناسب همراه با یک عملیات مدیریت وثیقه با تجربه و سالم مطمئناً ارزش خود را اثبات کرده است.

در نتیجه ، اگر به درستی مورد بررسی قرار گیرد و با فرایندهای کافی در حال انجام باشد ، ریسک همتایان به راحتی می تواند به سطح پایین کاهش یابد - حتی در شرایط شدید بازار ، هنگامی که کاهش ریسک بازار ارائه شده توسط این ابزارها برای بسیاری از صندوق های بازنشستگی بسیار مؤثر بوده است.